‘Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan.’ De openingszin uit het gedicht Herinnering aan Holland (1936) van Hendrik Marsman is al geruime tijd méér dan regels poëzie. Het is de cultivering van de Hollandse identiteit via wellicht één van haar belangrijke pijlers: landschap. Er is enerzijds een historische definitie gelegen […]